Hoe leer je je kind de versnellingen van zijn fiets te gebruiken?
Nadat uw kind vertrouwd is geraakt met de fiets en zijn evenwicht heeft gevonden, is het tijd om hem te leren de versnellingen van zijn fiets te gebruiken. Hoewel dat in het begin niet gemakkelijk is, zal het hem in staat stellen autonomer te zijn, verder en sneller te fietsen en er meer plezier in te hebben.
Gebruikstips om met de versnellingen van uw fiets om te gaan
Het is belangrijk te anticiperen op het schakelen en dit geleidelijk aan, of ‘versnelling per versnelling’ te doen. Het is de bedoeling dat je je trapritme niet onderbreekt en anticipeert op veranderingen in het terrein of aankomende obstakels. Als je dit te laat doet, verlies je aan trapefficiëntie totdat de ketting op het freewheel springt. Schakelen terwijl je achteruittrapt kan er ook voor zorgen dat de ketting van het tandwiel valt.
Uw kind zal moeten leren om het hoogteverschil te observeren en te luisteren naar zijn fiets en naar het geluid dat hij maakt. Deze twee aspecten zijn wat moeilijker te analyseren, maar zijn de beste indicatoren voor aangepast schakelen en een langere levensduur voor het materiaal. Met een beetje training ligt dit binnen het bereik van alle kinderen, die zo optimaal kunnen genieten van het geluk dat fietstochten met zich meebrengen.
Hoeveel versnellingen voor een kinderfiets?
Bij BEMOOV hebben we ervoor gekozen om onze 20 en 24 inch fietsen te voorzien van 8 versnellingen, met een cassette met 8 tandwielen op het achterwiel. Dit aantal biedt een voldoende ruime keuze aan versnellingen en zorgt ervoor dat we het vooraan op een enkel kettingblad kunnen houden. Het bereik van het aantal tanden op de tandwielen gaat van 11 tot 32 en zorgt voor een perfecte aanpassing aan het vermogen dat wordt ontwikkeld door kinderen.
Doordat we vooraan maar met een enkel kettingblad werken, kunnen we het gewicht van de fiets beperken, maar hem ook betrouwbaarder maken aangezien we geen voorderailleur meer nodig hebben. Net zoals bij de MTB van papa! Beter nog, met een enkel kettingblad vooraan, hoeft het kind maar een rechterhendel (shifter) te bedienen om te schakelen tussen de versnellingen. Dit maakt het leren fietsen zoveel gemakkelijker, sneller en leuker.
Welk type shifter moet ik gebruiken?
Op de markt voor vrijetijdsfietsen zijn er twee soorten hendels: trekhendels (met duim of wijsvinger) en draaihendels. Om praktische redenen hebben BEMOOV-fietsen duimshifters. Zij zijn niet alleen betrouwbaarder dan de draaishifters, ze zijn ook veiliger omdat ze voor een kind gemakkelijker te bedienen zijn.
Geef de voorkeur aan trekhendels:
• Gemakkelijker omdat het kind zijn duim gebruikt om te schakelen. Deze beweging vraagt minder macht dan als hij bij wijze van spreken bijna zijn pols zou moeten breken zoals het geval is met een draaishifter, en daarbij komt ook nog dat de initiële afstelling en bijregeling bij de eerste een stuk gemakkelijker is.
• Veiliger omdat het kind het stuur stevig kan blijven vasthouden en zelfs tegelijkertijd kan remmen. Met een draaihendel zou het hand kunnen wegglippen, zeker als het handvat vochtig of al wat versleten is.
Bevorder het leren schakelen met een BEMOOV-fiets
Bij BEMOOV zijn we trots op onze kleurmarkeringen op de trekhendels om te schakelen. We kregen het idee om de versnellingen van elkaar te onderscheiden bij het testen van onze prototypes met tientallen kinderen en er met hen over te praten, want dat is het grootste probleem bij kinderen … en zelfs heel wat volwassenen!
Onderscheid biedt de oplossing:
• Een rode markerering met een " ➕ " geeft de overgang naar een kleiner tandwiel aan, hetgeen overeenkomt met MEER snelheid, maar ook MEER inspanning.
• Een groene markering met een " ➖ " wijst op de overgang naar een groter tandwiel, hetgeen overeenkomt met MINDER snelheid, maar ook MINDER inspanning die geleverd moet worden en dus een vloeiendere beweging.
Net zoals bij de kleuren van de remmen, helpen deze visuele herkenningspunten het kind om op een instinctieve en pedagogische manier vertrouwd te geraken met de werking van het mechanisme. De begeleider (u) kan het kind ook gemakkelijker helpen bij het schakelen, in functie van het veranderende terrein.